Den lukka delen av påska?

Tankevekkande tweet frå @Nicecap i desse påsketider:

Bjørn Hansen ‏@nicecap 

Påsken er lumsk. Første delen er som en lett snue, mens den lukkede delen er som en tung influensa. Mange blir veldig ensomme.

Høgtid har tradisjonelt vore familietid. Kven hugsar ikkje då me ikkje fekk gå ut før 2.juledag - om kvelden (om ein er så gamal at ein opplevde det).

Påska har likevel vore meir open, trudde eg. I og med at mange då er ute, om det er på tur i låglandet, i fjæra eller på høgfjellet. Eller om det er ein rusletur i gater med innlagde stopp på kaffear.

Men kanskje er påska blitt ei statushelg? Då det gjeld om å ha flest klypp i klyppekortet: store hendingar, lang reise? På Facebook har statusoppdatering fått ei ny meining for meg i helga. Har du ikkje noko å skilta med, er statusen fråverande. I fylgje den er "heile verda" no på tur, men i fylgje Bente Myhre Haast, @skribente, gjeld dette berre 35 % av oss:

Bente Myhre Haast

for 4 timar sidan via mobiltelefonen ·

Kun 35 % av oss drar på ferie i påsken, hvorav halvparten til hytta/fjellet, melder NRK i dag. Hvorfor virker det omvendt proporsjonalt på FB?

65 % av oss er igjen heime. Då blir utfordringa å inkludera naboar, kjende og mindre kjende i praten over gjerdet eller å dela stunda med nista inne ved næraste vatn.

Helg og høgtid skal vera fri og feiring og alt det som godt er for sjel og sinn. Å sjå dei omkring oss burde høyra med. Om me ikkje er blitt så altfor egoistiske?

Kommentar frå Twitter:
Berit E. Dale ‏@evedal 1h

Viktig det du set fokus på her @Marittotland . Einsemda blir ofte sterkare i andre sitt store handlingsrom.

Det handler om det vanskelege, men samstudnes så enkle: å bli sett.