Treng me betre lærarar?
Ja, seier alle politikarane.
Men,
er me ikkje gode nok?
spør lærarane,
Set de ikkje pris på oss?
I
Tidlegare sa læraren:
Me ynskjer meir etter- og vidareutdanning.
Me treng økonomiske ordningar
til å gje skulane våre kompetanse på område der me treng styrking.
På politikarspråket blir det:
Me treng flinkare lærarar.
Me vil satsa på læraren.
II
Eg er ein stor syndar, sa han ein dag.
Nei, det er du ikkje, svarte venen.
Neste dag:
Du er ein stor syndar, seier venen.
Kven har sagt det? freser den andre tilbake.
III
Eller:
Me som er uføre.
Me ynskjer ikkje å vera det,
ynskjer ikkje at fleire blir det,
og ser at det kan vera hol i systemet som
slepp nokon få til
som heller burde vore i arbeid.
Men i valkampen
når det blir snakka om "alle uføre",
kryp me saman og vil helst vera usynlege uføre
eller me brusar opp og seier:
Dette er ikkje sant!
Sånn er det berre..