mandag 20. januar 2014

Meistring skjer ikkje i vakum

Bengt Høie skriv mykje klokt om helse og meistring  i dag
Og om både han sjølv og me andre fylgjer hans råd, er me på rett veg. Men det er eit element som er avgjerande: Det må vera rom for meistring. Det må vera rom for at god helse kan få vera meistring og ikkje fullkomne liv.

Meistring skjer ikkje i vakum. Det er alltid nokon ved sida. Ja, det bør i alle f all vera nokon ved sida av deg om du skal meistra. Og den som er der, må gje aksept for at dette er "vårt gode liv" og "til å leva med". Fordi det andre gode livet som me les om på glansa papir ikkje er innan rekkevidde Og når ein har eitt einaste liv, som er det alle har, må ein leva det livet ein har.

Meistring skjer ikkje utan feiling. Viss ein ikkje av og til ikkje når målet, har ein ingen mål. Og når ein ikkje kjem heilt fram, blir ein skuffa, lei seg, trist eller i dårleg humør. Og dette skjer heller ikkje i vakum, dessverre, men i det rommet der "nokon må leva ved sida".
Det handlar altså også om å meistra å ikkje-meistra.

Meistring til langt over 70
Ja, det ynskjer dei gamle og friske. Dei vil ha stillingsvern også etter dei er 70 år. Elles kjenner dei seg ikkje viktige. Då seier samfunnet at det ikkje er bruk for dei.
Det er bruk for dei, og det er plenty plass i Det frivillige Norge, og det er plenty plass hjå arbeidsgjevarar som ser at dei treng dei, utan at dei stiller opp med ein rett i handa.

Meistring i arbeidslivet, kan vera meistring nokre timar i veka. Mange uføre vil gjerne arbeida dei timane dei maktar det. Og mange uføre må læra at dei kan det, før dei går inn i den laaange passive tilstanden, der "det er slik det er". Innsasten må setjast inn her. Fleksibilitet må nyttast her heller enn for dei over 70. Arbeidsliv og samfunn må stilla opp, skapa rom der meistring er muleg. For heller ikkje storfellesskapet kan venta at meistring skjer i eit vakum.

PS
Dette blei eit impulsinnlegg på bloggen om meistring, ikkje særleg poengtert eller godt formulert. Eg skal lova å skriva meir positivt og oppmuntrande, ein annan dag, ein dag eg meistrar å meistra.