- Du ligg på govlet på store deler av kommunestyremøtene, har me sett. Kan du då vera ordførar?
Spørsmålet kom frå debattleiaren på den lokale ordførarkandidatdebatten i den runden der alle skulle få eit særleg vanskeleg spørsmål.
For meg var det eit vanskeleg, men lett spørsmål. Og det var frigjerande at problemstillinga blei reist utan at eg sjølv måtte ta det opp.
Svaret mitt var:
Eg har hatt mykje makt i periodar av livet, mellom anna som direktør, ordførar og politisk nestkommanderande i eit stort departement.
Eg har også opplevd avmakt; å måtte be om eit glas vatn, å liggja strekk ut i periodar og sjå verda nedanfrå utan å kunne prestera, men heller vera avhengig av hjep får familie og samfunn.
Ein slik kombinasjon av røynsle trur eg kan vera eit godt utgangspunkt for å arbeida for å styrkja kommunen og samstundes skjøna at ein skal tena folket.
Eg har ein del avgrensingar når det gjeld forflytting og bæring. Under føredrag og innleiingar, vil eg ha nytte av å liggja, under intense frekvensar, samtale og forhandlingar vil eg sitja ved bordet som eg har gjort her i keld. Når det gjeld å koma seg frå stad til stad, må eg ta nokre omsyn. Eg kan ikkje flytta ein koffert, men eg kan flytta ein tanke!
Bakgrunn for saka: Ordførarkandidat og ufør i valkamptider
PS: Eg blei ikkje ordførar, men fekk fast plass - liggeplass - i formannskap og kommuenestyre.
Da har du i alle fall en fin kvalifikasjon. Kunnskap om både makt og avmakt.
SvarSlettHa en fin kveld :-)
Veldig bra svart!!
SvarSlettSyns du er tøff som prøver deg! Står selv som nr 9 på lista her (ønska å stå enda lenger ned) og håper jeg slipper å bli vara til kommunestyret. Tror det med motivasjon er alfa og omega; den har du, mens jeg mangler den. Samtidig ser jeg at mer enn noen gang er det viktig å kjempe for de verdiene vi har bygd samfunnet vårt på.
SvarSlettTakk for gode ord fra dere alle tre som har kommentert dette! Legger nå en svært travel uke bak meg, og det går mye bedre enn jeg hadde håpet å kunne forvente!Jeg trodde aldri jeg skulle bli så bra igjen som jeg er nå. Det kan snu, men jeg håper selvsagt det fortsetter.
SvarSlett