Ein slik presentasjon av ei sak kan gi meining, men det er fleire atterhald ein må ta dersom ein skal la Twitter setja gadsorden.
- Kven er twitter for dei som har konkludert? Er det dei personane som programleiarane/skaparane følgjer? Twitterstraumane våre er jo ikkje like. Eg vel sjølv kven eg vil følgja, og eg ser av og til når eg får vidaresendte meldingar/RT, at det finnest dei som er ute i andre tvitterstraumar som eg slett ikkje vil bli mata av med alskens ytringar og haldningar.
- Eller er det aktvititeten hos journalist-tvitrarane dei har sjekka.? Merk: Dei er journalist-tvitrarar, ikkje Twitterjournalistar!
Det hender oppsummeringa i media ikkje stemmer med det bildet Twitter gir på min skjerm. Temperaturen og mengda tvittermeldingar er nemleg like mykje avhengig av kva ein eller to tvitrarar provoserer fram av debatt eller kva som det er lettvint å spøka med.
Når det gjeld større saker, kan ein sjøvsagt sjekka emneknaggane (hashtag på utanlandsk). Men det er ofte tilfeldig korleis desse blir brukte, så heller ikkje det gir noko rett bilete.
Dessutan er det ikkje gitt at mengde er kvalitet. Det har me sett døme på dei siste dagane. Riise og fotballen, dvs Riise og alt anna enn fotballen var vel ikkje verd alle oppslaga?
Og tvitterdomstolen då ein nærma seg svar i Sigridsaka, var det heller ikkje så oppbyggeleg å vera vitne til.
@omstendigheter spurte her ein dag om me har tenkt over hvilke normer me følgjer på Twitter. Rett spørsmål i rett tid.
Er det slik at fordi me sit åleine med eit tastatur, så gjeld ikkje dei normene me hadde satt i funksjon om me sat ovafor eit anna menneske? Me tenkjer fortare enn me snakkar, og mange tastar fortare enn dei tenkjer.
Tastesamfunnet kan då bli ei ytringsfelle som fangar oss sjølv - og skadar andre.
Mi oppsummering blir:
Ytringar tasta ned utan å ha vore innom tanken, eigner seg ikkje for oppslag i nyhetene.
Twitter er ikkje plassen å tasta før ein tenkjer. Ein er ikkje så skjerma i si eiga verd som ein får inntrykk av når ein sit der og kommuniserer med ein eller to om gongen.
Til ettertanke:(frå Twitter sjølsagt)
Stephan Christiansen
En har sagt: "En kultur i oppløsning
utmerkes ved at grensene mellom det intime og det offentlige rives ned."
Noe å tenke på til neste tweet
Tidlegare bloggpost om Twitter:
Twitter, dialog, koseprat, debatt og informasjon. Frå Olav Kjørven til kaffeskåler.
Lest og tenkt, nesten glad jeg ikke kvitrer eller følger Twitter.
SvarSlettFlotteste dagen til deg :-)