Når det går mot jul, dukkar det opp ein ny type post, også i firmaposten: julekorta. Å senda julekort er ein fin tradisjon. Slekt og vener gir eit livsteikn og sender kvarandre gode ynskje for høgtida og det nye året som kjem.
Men firmajulekorta; kva er det? Ei helsing med takk for samarbeidet i året som gjekk. Og det er ein fin gest. Det vil seia, tanken er god. Men kva er det i praksiss? Ei samling papir som forflyttar seg rund i landet i symbolsk kommunikasjon. For ekte helsingar er det vel ikkje? Sjølv har eg sett namnet mitt på minst 1000 slike brev som leiar i kommune/departement/organisasjon. Korta fann eg på pulten min, flatpakka, klar til underteikning. Kven som skulle ha korta, tenkte eg svært lite på då eg skeiv namnet mitt på ny og på ny og ny.
Arbeidstimar og papir går med i store mengder. Lunsjrom, kantiner, resepsjonar fyllest med fargerike kort. Det har sin sjarm, absolutt. Men har det sjarm nok til å forsvara gjenomføringa?
Er tid og krefter til firmajuleposten berre ei pølse i slaktetida? Litt slark i systemet, som trass alt skaper god stemning og styrker det gode samarbeidet? Eller er det eit høgdepunkt, eit pluss som me set pris på og ikkje vil vera utan? Rosina i pølsa så og seia?
Viss dei fleste meiner at det er slik, får eg innsjå at eg er i mindretal. Men dersom firmaer og organisasjonar sender juekort, fordi alle andre gjer det, er me komne i eit uføre, og det er på tide å tenkja seg om.
Julehelsingar kan vera så mangt. Eg fekk ein gong ei helsing som varte i ni år. Ein mann i embetsverket kom inn på kontoret mitt i departementet og sa han ville gje ei julehelsing, trass i at det ikkje var vanleg mellom embetsfolk og politikarer. Han la ein liten, avlang pakke på pulten min, før han helsa god jul med eit fast handtrykk.
Eg tok gåva med meg heime. Det var eit heilt vanleg rødt lys. Kanskje den enklaste gåva eg fekk den jula. Men lyset hadde sterk symbolverdi. Det blei ståande i ein lysestake i julehøgtida i heimen min i årevis. Det minna meg om heilhjarta samarbeid og varmt venskap. Fyrst i fjor tende eg det og let det brenna ned.
Ein skal ikkje sjå smått på symbolhandlingar. Men firmaposten, er det ei symbolhandling, eller er det berre ei handling?
Jeg bare lurte på en ting. Disse firmakortene eller hva man velger å kalle det, går de til spesifikke mennesker som har et nært forhold til firmaet eller er det bare blabla?
SvarSlettMin mann arbeidet en tid i et amerikansk firma og vi fikk julehilsninger fra flere firma vi ikke hadde peiling på fantes, Ikke vi, som min mann og meg, men som en del av firmaet.
Det var kjedelig.
Jeg sender ikke julekort, for om jeg ikke skriver eller ringer folk ellers, hvorfor skal jeg gjøre det til jul??? Men jeg sender julebrev til dem som "angår" meg.
Ha en fin dag.
Mormor; eg trur dei fleste sender til alle dei har samarbeid med, altså til andre firma/organisasjon, gjerne ved ein kontaktperson. Men budskapet, helsinga er standardisert.
SvarSlettKjedelig og bortkastet tid og papir. For ikke å snakke om penger.
SvarSlettAbsolutt en pølse (en dyr en) og ingen rosin. For meg.
Ha en fin kveld :-)
Vi hadde elektroniske julekort som vi sendte til de aller fleste samarbeidspartnere på e-post. Men også noen få julekort som vi skrev en personlig hilsen i og sendte til noen vi hadde jobbet ekstra mye med, eller som vi hadde større prosjekter med for eksempel.
SvarSlett