Hels til vinden frå meg
du som spring på fjellet i dag
og kjenner han så nær at tårene sprett.
Hels vinden og sei at eg hugsar han
då han bles vekk uro og sakn
greidde opp i politiske flokar og gordiske knutar
mot kvar fjelltopp.
Helsa vinden
motvind
medvind
krossvind
og virvelvind.
Helsa og sei:
Takk for fylgjet!
Du gjorde livet mitt mindre flyktig.
***
Og når me først snakkar om vinden,
er det på sin plass å dela tankane frå Anna Skeide:
Og eg spurte vinden:
Sei meg du flygande flyktning:
Kor lang er ennå vegen frå aust og til vest?
Og vinden han svara:
Så lang som
frå menneske til menneske.
Jeg takker sammen med deg, jeg.
SvarSlettSå flott. :)
SvarSlettNår livet endrar seg, endrar mykje seg saman med det. Heldigvis. Fint at du likte dei små linjene.
Slett