Kan det skje igjen at me tenkjer kost/nytte om mennesket?

Arnt Stefansen skriv:  Du er annerledes - du må dø! (Ytring.no, 13.07.2013)

Det handlar om fysisk og psykisk sjuke, asosiale og kronisk sjuke som måtte få ein god død - eutanasi, fordi rasen skulle vera rein og fordi det sparte samfunnet for utgifter.

Grøss og gru! For nokre fæle folk som tenkte og gjorde slik, tenkjer me i dag.

Og heldigvis; dødsleirar for å bli kvitt sjuke og svake har me ikkje i dag.

Men tankegangen: Å vurdera menneskeverd, gradera menneskeverd, er me heilt fri for det?
Å vurdera kost/nytte, er me heilt fri for det?
Å gi ein god død før livet tar slutt på naturleg vis, er me fri for det?

Å tenkja at dette kan aldri skje igjen, trur me på det?
Å tenkja at dette er leeeeenge sidan, tenkjer me slik?

I ein situasjon, der alt er unntak, alt er annleis, kan det likevel skje på nytt?

Kvifor har det tatt så lang tid før me blir minna om at også svake og sjuke blei tatt av dage i nazityskland?
Forstyrrer det vårt syn på menneskverdet i dag?
I tilfelle: La det forstyrra!