Fantastisk
å kunne gå nokre hundre meter langs gamle postvegen
å nyta haustfargane.
Eg tar dei med i hjartet
og legg ein flik av dei over på eit lerret, vel heimkomen.
"Ut av uføret" kalla eg denne bloggen
for lenge sidan
og håpte, trudde, tenkte
at det kanskje var ein veg ut.
Det var det,
men ikkje heilt slik eg tenkte i dei lysaste sekunda.
Eg kan oppleva hausten
utandørs
på eigne bein.
- Men må innrømma:
av og til er det skuggane eg ser,
der dei kryssar vegen.
Dei kan likevel ikkje hindra meg i
å sjå lenger fram:
til ei lysning i skogen.
Dessutan:
Om skuggane ikkje finnest der eg går,
er det enten gråvér
eller så er eg utan bakkekontakt.
***
Biletet er akryl på lerret, 40x40 cm med sveverame i sølv, kr 1500,- Fleire bilete finn du her:
Galleri Nauthydlaren
Dessutan:
Om skuggane ikkje finnest der eg går,
er det enten gråvér
eller så er eg utan bakkekontakt.
***
Biletet er akryl på lerret, 40x40 cm med sveverame i sølv, kr 1500,- Fleire bilete finn du her:
Galleri Nauthydlaren
Forsvant visst den kommentaren.
SvarSlettBildet er flott. Og så skrev jeg at vi noen ganger må finne lyset inne i oss.
Gråvær i sjelen er ikke bra.
Klem :)
Av og til må me leita etter lys andre stader enn ute, ja.
SlettDet gir håp for haust- og vinterdagar
ute og inne..