Treng me betre lærarar?
Ja, seier alle politikarane.
Men,
er me ikkje gode nok?
spør lærarane,
Set de ikkje pris på oss?
I
Tidlegare sa læraren:
Me ynskjer meir etter- og vidareutdanning.
Me treng økonomiske ordningar
til å gje skulane våre kompetanse på område der me treng styrking.
På politikarspråket blir det:
Me treng flinkare lærarar.
Me vil satsa på læraren.
II
Eg er ein stor syndar, sa han ein dag.
Nei, det er du ikkje, svarte venen.
Neste dag:
Du er ein stor syndar, seier venen.
Kven har sagt det? freser den andre tilbake.
III
Eller:
Me som er uføre.
Me ynskjer ikkje å vera det,
ynskjer ikkje at fleire blir det,
og ser at det kan vera hol i systemet som
slepp nokon få til
som heller burde vore i arbeid.
Men i valkampen
når det blir snakka om "alle uføre",
kryp me saman og vil helst vera usynlege uføre
eller me brusar opp og seier:
Dette er ikkje sant!
Sånn er det berre..
Veldig godt sagt. Det er noe med at hva som sies kan få ulik betydning og valør avhengig av hvem som sier det.
SvarSlettSånn er det bare.
SvarSlettKlem :)
Mormor