Det er lite nytt å lesa på bloggen min for tida. Det skuldast at ei lita svart bok har overtatt. Eg skriv logg. For valet er over, og dagen for tal og namn har me lagt bak oss. No er det tid for forhandlingar, og når ein sit på vippen, blir det travle dagar.
Den vesle svarte inneheld no tankar og opplysningar, tidspunkt og rekkefølgje på samtalar med eigne folk og andre parti.
Ein logg er heit nødvendig. For me trur jo at me fylgjer eit logisk resonnement og handlar utifrå det, men skal ein i ettertid finna ut kvifor ting blei som dei blei, kan det vera vanskeleg å spora eigne tankar baklengs.
Derfor, loggen fyllest med kronglete bokstavar. Ingen fare om nokon får tak i boka. Når det gjeld handskrifta, er alt som før: Ein gong ein av gutane kom til skulen med underskrift som skulle visast læraren, kommenterte læraren med stor medkjensle: "Å er det far din som har skrive under med venstrehanda no som han går med handa i gips.?" "Å nei," måtte guten svara: "Det er mamma som har skrive under.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar